Błędy medyczne

Kancelaria specjalizuje się w dochodzeniu roszczeń z tytułu błędów medycznych i naruszenia praw pacjenta. Z sukcesem i zaangażowaniem prowadziliśmy sprawy trudne, w których procesu toczyły się kilka lat, wymagały kontrowania wielu opinii medycznych. Miałeś problem np.: brakiem wnikliwej diagnozy, opóźnieniem lub brakiem leczenia, pozbawieniem szansy na ratowanie życia lub zdrowia? Skontaktuj się – prześlij dokumenty, umów spotkanie – dokonamy analizy sprawy, przedstawimy możliwe działania – karne, cywilne, dyscyplinarne.

• Przykłady błędów w prowadzonych sprawach:
• W następstwie zaniechania diagnostyki u dziecka doszło do zatrzymania krążenia i niedotlenienia mózgu, skutkujących nieodwracalnym czterokończynowym porażeniem mózgowym. Pełnomocnik poszkodowanych mec. Ilona  Kwiecień: Prawidłowo przeprowadzony wywiad lekarski nie polega na zadawaniu ogólnikowych pytań, takich jak „co mu jest” – to lekarz powinien wiedzieć jakie symptomy i okoliczności są istotne dla oceny stanu zdrowia, wdrożenia odpowiedniej pogłębionej diagnostyki i w dalszej kolejności leczenia. Obowiązkiem lekarzy i personelu medycznego jest tu przyjęcie aktywnej postawy zmierzającej do prawidłowej diagnostyki stanu zdrowia pacjenta, jak i również zastosowania właściwego leczenia, mając oczywiście na uwadze wiedzę popartą zawodowym doświadczeniem”. Biegli w sprawie wskazali, że – brak kierunkowych pytań podczas początkowego wywiadu o ewentualne urazy doznane przez dziecko miał kluczowe znaczenie dla postawionej diagnozy i przebiegu dalszego leczenia. Sąd przyznał rację poszkodowanym w 2 instancjach/ wyrok prawomocny.
• W następstwie nieprawidłowej opieki pooperacyjnej po planowym zabiegu artroskopii kolana młoda kobieta znalazła się w stanie wegetatywnym, po kilku latach zmarła. Sąd zgodził się z pełnomocnikiem powodów, że zaniechano diagnostyki w kierunku tworzącego się zatoru tętnicy płucnej, co mogło w sposób znaczny zmniejszyć ryzyko uszkodzeń neurologicznych, poprzez wcześniejsze zastosowanie intensywnego leczenia. Mec Ilona Kwiecień : „Analizując przebieg pooperacyjnej hospitalizacji poszkodowanej powódki – uwzględniając jednocześnie fakt, że kobieta znajdowała się w grupie podwyższonego ryzyka zakrzepowego – iż zasadnym było wysunięcie zarzutu, że zabezpieczenie pobytu pooperacyjnego pacjentki w szpitalu strony pozwanej pod kątem jakości personelu medycznego i jego niewystarczającej reakcji na doznane przez powódkę omdlenia – nie było należyte, co w konsekwencji doprowadziło do zatorowości płucnej, a następnie zawału serca.”
• W następstwie zaniechania pogłębionej diagnostyki i odesłania z dwóch SOR mimo objawów rozwoju zakażenia przy przyjmowaniu antybiotyku u młodej kobiety doszło do rozwoju sepsy i ostatecznie kilkumiesięcznego leczenia oraz utraty wzroku w jednym oku. W toku postępowania wykonano kilkanaście opinii medycznych, w końcu udało się w konsekwencji zarzutów do nich wykazać, że: wobec wykazywanych przez powódkę objawów należało kontynuować diagnostykę, pogłębić ją, w tym w warunkach szpitalnych oraz, że popełniono błąd w postaci niepodjęcia leczenia empirycznego przy braku skuteczności antybiotykoterapii, który to brak winien prowadzić do wniosku, że konieczne jest podjęcie innych działań